Κάστρο Πόρτο Κάγιο ή Κάστρο Αχιλλείου

Δεξιά από την είσοδο του νοτιότερου φυσικού λιμανιού της ηπειρωτικής Ελλάδας, του Πόρτο Κάγιο και κοντά στο χωριό Αχίλλειο, διακρίνεται το περίγραμμα των τειχών του ομώνυμου κάστρου. Η περιοχή αναφέρεται από την εποχή του Ομήρου με την ονομασία Ψαμαθεύς. Το σύγχρονο όνομα Πόρτο-Κάγιο (Πόρτο = λιμένας και Κάγιο = ορτύκι, δηλαδή "Ορτυκολίμανο") καθιερώθηκε από το πέρασμα πολλών αποδημητικών πουλιών και ιδίως για τα περάσματα των ορτυκιών.

Χτίστηκε το 1570 από τους Τούρκους ,για να προφυλάσσει τις γαλέρες τους, που έχοντας ως ορμητήριο το λιμάνι του Πόρτο Κάγιο, εμπόδιζαν τον ανεφοδιασμό της Κύπρου και της Κρήτης από τους Ενετούς. Επίσης χρησίμευε σαν καταπιεστής των ανυπότακτων Μανιατών.

Είχε αρχικά πέντε πύργους, από τους οποίους τέσσερις ήταν ορθογώνιοι και ένας κυκλικός, όλοι σήμερα κατεστραμμένοι. Η πύλη βρισκόταν στην ανατολική πλευρά και προφυλασσόταν από παρακείμενο πύργο. Στις δύο πλευρές του το τείχος είναι επιμελημένα επαλειμμένο με σκληρό ασβεστοκονίαμα η αντοχή και η σκληρότητα του οποίου προκαλεί εντύπωση.

Μέσα σε ένα χρόνο από την ίδρυση του κάστρου οι Μανιάτες μαζί με το Βένετο ναύαρχο Guerini και τις 24 γαλέρες του, ανάγκασαν τους Τούρκους να το παραδώσουν και το κατέστρεψαν. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε από το Λάμπρο Κατσώνη και τον πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου σαν καταφύγιο και εκεί αποκρούσθηκαν οι Τουρκικές και οι Γαλλικές επιθέσεις που έγιναν για την κατάληψη της περιοχής αυτής.