Βρίσκεται στο νότιο άκρο μιας μικρής χερσονήσου που οριοθετεί από βορρά τον όρμο του Γέρακα, στις ανατολικές ακτές της Λακωνίας. Στη θέση αυτή κτίστηκε πιθανότατα κατά την ελληνιστική εποχή (3ος αι. μ.X.), το οχυρωματικό τείχος της πόλης και της ακρόπολης του Zάρακα.

Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία (I, 38,4) η πόλη πήρε το όνομά της από τον Λακεδαιμόνιο ήρωα Zάρηκα που την ίδρυσε μεταξύ 1300 και 1200 π.Χ.  Ο Ζάρηκας ή Ζάρακας ήταν γιος του βασιλιά της Καρύστου Πετραίου.

H είσοδος στην πόλη γίνεται μέσα από μια αρκετά καλοδιατηρημένη πύλη, άριστο δείγμα της οχυρωματικής τεχνικής των ελληνιστικών χρόνων. Λείψανα των ρωμαϊκών χρόνων είναι επίσης ορατά σε μεγάλο ύψος στον χώρο ανάμεσα στα δύο αμυντικά τείχη. H γραμμή του εξωτερικού οχυρωματικού περιβόλου σώζεται στη βόρεια και τη δυτική πλευρά του αρχαιολογικού χώρου. Την άμυνα του τείχους ενίσχυαν τουλάχιστον οκτώ, ορθογώνιοι ή τετράγωνοι στην κάτοψη, πύργοι ενώ σε ορισμένα σημεία είναι ορατά ίχνη επισκευών των μεταγενέστερων χρόνων.

Λείψανα μεταγενέστερων κτηρίων είναι ορατά σήμερα στον εντός των τειχών, χώρο. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ένα καμαροσκεπές κτήριο των ρωμαϊκών χρόνων, οι τοίχοι του οποίου είναι κτισμένοι με μεικτή τεχνική και σώζονται σε μεγάλο ύψος. Το είδος του κτηρίου και η ακριβής χρονολόγησή του δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί αφού στο χώρο δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη ανασκαφική έρευνα. Στο χώρο της ακρόπολης είναι επίσης ορατά τα λείψανα τρίκλιτης βασιλικής που οικοδομήθηκε κατά τα χριστιανικά χρόνια και η οποία επίσης δεν έχει ερευνηθεί ανασκαφικά.