Κάστρο Ταρσού

Κάστρο στην Κορινθία με ιδιαίτερα ισχυρή φυσική οχύρωση από το οποίο δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα. Το κάστρο του Ταρσού κατόπτευε την κοιλάδα του ποταμού Όλβιου που συνέδεε την Ευρωστίνη με τον Φενεό στην Κορινθία.

Ο Ταρσός πιθανώς ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα καθώς η ορεινή αυτή περιοχή αποτέλεσε καταφύγιο για τον πεδινό πληθυσμό που αναγκάστηκε να καταφύγει εκεί λόγω των σλαβικών επιδρομών. Κατά τον 9ο αιώνα ο Ταρσός είχε ήδη εξελιχθεί σε σημαντικό κέντρο και αποτελούσε έδρα της επισκοπής Σαρσοκορώνης που υπαγόταν από τον 9ο έως τον 11ο αιώνα στη μητρόπολη Πάτρας. Η μεγαλύτερη ακμή της πόλης σημειώθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα όταν ανήκε στο Δεσποτάτο του Μορέως.

Δεν είναι γνωστό πού ακριβώς ήταν η πόλη, το κάστρο της όμως ήταν στα «Κορινθιακά Μετέωρα», σε πλάτωμα στη νότια πλευρά του απότομου βράχου πάνω από το χαρακτηριστικό εκκλησάκι της Παναγιάς του Βράχου.

Λείψανα του οχυρωματικού περιβόλου σώζονται σε δυο σημεία μεταξύ των κρημνών. Στο ομαλό τμήμα μεταξύ των κρημνών εντοπίζονται ερείπια οικιών, ενώ στα δυτικά υπάρχει η πηγή «Κοκκινόβρυση», η οποία τροφοδοτούσε τους κατοίκους με πόσιμο νερό.