Αρχαιολογικός Χώρος της Τεγέας
Η Τεγέα ήταν μία από τις σπουδαιότερες αρχαίες πόλης της Αρκαδίας και βρισκόταν κοντά στο σύγχρονο χωριό της Αλέας. Στην Τεγέα ανήκε και το σημαντικότερο ιερό των Αρκάδων, αφιερωμένο στην Αλέα Αθηνά, από το οποίο σήμερα σώζονται τα ερείπια του μαρμάρινου ναού, που είχε σχεδιαστεί από τον σπουδαίο γλύπτη Σκόπα.
Ο ναός της Αλέας Αθηνάς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και γνωστότερους ναούς της κλασικής εποχής, που καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στην εξέλιξη της μνημειακής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής στον ελλαδικό χώρο. Βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα της αρχαίας αρκαδικής πόλης της Τεγέας και σήμερα αποτελεί το μόνο ορατό μνημείο του ομώνυμου ιερού, που καταλάμβανε το χώρο της ευρύτερης περιοχής και ήταν το σημαντικότερο των Αρκάδων, γνωστό και ιδιαίτερα σεβαστό από όλους τους Πελοποννήσιους ως άσυλο.
Nεότερες ανασκαφικές έρευνες κατέδειξαν ότι ο χώρος ήταν προορισμένος για τη λατρεία γυναικείας θεότητας ήδη από τους μυκηναϊκούς χρόνους. H θεότητα αυτή ταυτίσθηκε στη συνέχεια με την Aθηνά, προς τιμήν της οποίας οικοδομήθηκε στο τελευταίο τέταρτο του 7ου αι. π.X. μνημειώδης δωρικός ναός, ο οποίος εντοπίσθηκε κάτω από τα θεμέλια του κλασικού διαδόχου του. O αρχαϊκός αυτός ναός, για τον οποίο ο Παυσανίας εκφράζει το θαυμασμό του περιγράφοντάς τον ως «μέγαν τε και θέας άξιον», είχε ξύλινους κίονες και θριγκό και καταστράφηκε από φωτιά το 395/4 π.X. Ο κλασικός ναός οικοδομήθηκε τον 4ο αι. π.Χ. και καταστράφηκε από σεισμό τον 6ο αι. μ.X.
O επισκέπτης αντικρίζει σήμερα τα θεμέλια του «σκοπάδειου» ναού, για τον οποίο ο Παυσανίας επισημαίνει ότι υπερέχει από τους άλλους ναούς της Πελοποννήσου στην όλη κατασκευή και στο μέγεθος. Ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από μάρμαρο Δολιανών, με θεμελίωση από κροκαλοπαγή λίθο και δομικό υλικό από τον αρχαϊκό ναό σε δεύτερη χρήση. Πρόκειται για περίπτερο δωρικό ναό, με σαφείς τις επιδράσεις από το ναό της Φιγάλειας και τα Προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών. Στο εσωτερικό του σηκού υπήρχε το λατρευτικό άγαλμα της θεάς Αθηνάς, εξ ολοκλήρου φτιαγμένο από ελεφαντόδοντο, για το οποίο ο Παυσανίας παραδίδει την πληροφορία ότι μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τον ίδιο τον Αύγουστο, μετά τη νίκη του επί του Αντωνίου. Στα χρόνια του Παυσανία υπήρχε άλλο άγαλμα της θεάς, και εκατέρωθέν του τα αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας, έργα του Σκόπα, κατασκευασμένα από πεντελικό μάραμαρο, ενώ μέσα στο ναό φυλάσσονταν πολλά και σπουδαία αναθήματα.