Μπούρτζι

Το Μπούρτζι είναι ένα κάστρο που βρίσκεται πάνω στο νησάκι των Αγίων Θεοδώρων στη μέση του λιμανιού στο Ναύπλιο, περίπου 400 μέτρα από το μόλο. Η ονομασία "Μπούρτζι", προέρχεται από την τουρκοαραβική γλώσσα και σημαίνει "νησί-φρούριο" όπου είναι το σήμα κατατεθέν μαζί με το κάστρο του Παλαμηδίου για το Ναύπλιο. Το Μπούρτζι κτίστηκε πάνω στο νησάκι των Αγίων Θεοδώρων το 1473 από τον Ιταλό μηχανικό Γκαμπέλο. Η παλαιότερη ονομασία του από τους Ενετούς ήταν "Castello dello soglio" και για το λιμάνι "Porto di cadena", λιμάνι της αλυσίδας, διότι κάθε βράδυ άπλωναν απο τον προμαχώνα πέντε αδέλφια στην Ακροναυπλία (γνωστή και ως Ιτς Καλέ την εποχή εκείνη) μέχρι το Μπούρτζι μία αλυσίδα και έκλειναν το λιμάνι για ασφάλεια, ενώ οι τούρκοι αργότερα το περιέβαλαν με την "πορπέλα", ένα υποθαλάσσιο φράγμα από πέτρες ώστε να μην είναι δυνατή η προσέγγιση από μεγάλα πλοία. Κατά την περίοδο της Ελληνικής επανάστασης οι Έλληνες αποκαλούσαν το Μπούρτζι ως "Καστέλλι" ή "θαλασσόπυργο".

Η κατάληψη του κάστρου έγινε στις 18 Ιουνίου του 1822 από 50 οπλοφόρους και 150 πυροβολητές .Αργότερα έγινε το κέντρο της άμυνας των Ελλήνων από την επιδρομή του Ιμπραήμ με φρούραρχο τον Δημήτρη Σαχτούρη. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους, το Μπούρτζι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Υπήρξε η πρώτη φυλακή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, από όπου μεταφέρθηκε στο Παλαμήδι. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία φυλάκων και δημίων. Στα νεότερα χρόνια μετατράπηκε σε ξενοδοχείο μέχρι τη δεκαετία του 1960.