Αρχαιολογικός χώρος Ασκληπιείου

Η αρχαία πόλη της Επιδαύρου δεσπόζει στην αργολική γη, με θέα τον Σαρωνικό κόλπο. Τα όρη Αραχναίο, Κορυφαίο και Τίθιο δημιουργούν μια φυσική αγκαλιά, η οποία προστάτευε την πολιτεία από τους ανέμους, χαρίζοντάς της εξαίσιο κλίμα. Άφθονα γάργαρα νερά, πανέμορφα φυσικά τοπία και ευεργετικές κλιματολογικές συνθήκες δημιούργησαν τον ιδανικό τόπο για την ίαση του ανθρώπου, με τη δύναμη των θεών. Έτσι δημιουργήθηκε το Ασκληπιείο, η έδρα του θεού ιατρού της αρχαιότητας και το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Ο κατ’ εξοχήν θεός της ιατρικής σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση ήταν γιος του θεού Απόλλωνα και της θνητής Κορωνίδας. Ενώ ως τόπος καταγωγής του θεωρείται η Θεσσαλία, με τη διάδοση της λατρείας του επινοήθηκαν διάφορες τοπικές παραλλαγές στο μύθο. Η τοπική παράδοση της Επιδαύρου παρουσιάζει τη μητέρα του Κορωνίδα να επισκέπτεται με τον πατέρα της Φλεγύα την Επίδαυρο, ετοιμόγενη και να φέρνει στο φως το γιο του Απόλλωνα πάνω στο Τίτθιον όρος. Στην Επίδαυρο ο Ασκληπιός αφού μαθήτευσε κοντά στον Κένταυρο Χείρωνα εμφανίζεται δίπλα στον Απόλλωνα ως γιος του.

Παρότι υπήρξε το κύριο ιερό της μικρής παραθαλάσσιας πόλης της Επιδαύρου, η φήμη του και η αναγνώριση της σημασίας του γρήγορα ξεπέρασαν τα όρια της Αργολίδας και θεωρήθηκε ο τόπος όπου γεννήθηκε η ιατρική. Τα μνημεία του αποτελούν σήμερα όχι μόνο παγκοσμίου φήμης αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αλλά και εξαιρετική μαρτυρία για την άσκηση της ιατρικής στην αρχαιότητα. Σε αυτά αποτυπώθηκε η εξέλιξη της ιατρικής από τη φάση κατά την οποία η ίαση εξαρτιόταν αποκλειστικά από το θεό έως τη μετατροπή της σε επιστήμη, με τη συστηματική καταγραφή περιστατικών και τη σταδιακή συγκέντρωση γνώσης και πείρας.

Οι ανασκαφές στο χώρο ξεκίνησαν το 1881 από τον Π. Καββαδία, ο οποίος αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη λατρεμένη του Επίδαυρο. Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου εντάχθηκε το 1988 στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.