Το Ηραίο του Άργους

Το Ηραίο, ιερό της θεάς Ήρας, πολιούχου της πόλης-κράτους του Άργους, ήταν το επίσημο θρησκευτικό της κέντρο. Το φημισμένο ιερό της θεάς είναι κτισμένο στη νοτιοανατολική πλαγιά ενός ομαλού υψώματος στους νότιους πρόποδες της οροσειράς Εύβοια (σημερινό Αετόβουνο), ακριβώς κάτω από την ψηλότερη κορυφή της την Ακραία. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ευρύτερο χώρο του ιερού έχουν αποκαλύψει ποικιλία ευρημάτων των ελλαδικών χρόνων αλλά και νεολιθικά, κυρίως θολωτούς και θαλαμοειδείς τάφους. Από τα ευρήματα αυτά προκύπτει ότι ο χώρος του Ηραίου ήταν σε χρήση πολύ πριν αυτό κατασκευαστεί. Πιθανολογείται ότι στην ίδια θέση προϋπήρχε μυκηναϊκή ακρόπολη ή και ανάκτορο. Ο πρώτος ναός της Ήρας κτίστηκε περίπου το 680 π.Χ. Η μεγάλη ακμή του ιερού συντελείται τον 5ο αιώνα π.Χ., ο χώρος όμως δεν παύει να λειτουργεί μέχρι τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους, όπως βεβαιώνει και ο περιηγητής Παυσανίας (2ος αιώνας μ.Χ.). Το Ηραίο του Άργους ανακαλύφθηκε το 1831 από τον Βρετανό συνταγματάρχη Gordon.